بررسی اجمالی جراحی لیزیک
لیزیک یا Laser Assisted In-Situ Keratomileusis (لیزر در ضخامت قرنیه)، نوعی روش درمانی است که برای اصلاح عیوب انکساری چشم افراد نزدیک‌بین، دوربین، و آستیگمات به کار برده می‌شود. لیزیک و دیگر شیوه‌های درمانی لیزری که در آنها از لیزر برای برداشتن و تغییر شکل قرنیه استفاده می‌شود، برگشت‌ناپذیر می‌باشد.
-
عمل لیزیک
برای شروع جراحی لیزیک، پزشک از قطره‌های چشمی بی‌حس‌کننده استفاده می‌کند. وقتی این قطره‌ها به طور کامل اثر کرد، پزشک یک شکاف در قرنیه ایجاد نموده و سپس آن را از جلوی قرنیه کنار می‌زند. در این نقطه، پزشک از یک لیزر برای از بین بردن برخی قسمت‌های بافت از جلوی سطح مقابل قرنیه استفاده می‌نماید تا از انحنای آنجا بکاهد. این جراحی باید برای هر چشم به طور جداگانه اعمال شود. بسته به نظر پزشک و نیز وضعیت شما، ممکن است بتوانید هر دو عمل را در یک روز انجام دهید. پس از عمل به کسی نیاز خواهید داشت که شما را به منزل برساند تا دوران نقاهت را طی کنید.
-
بازیابی لیزیک
معمولاً بلافاصله پس از عمل لیزیک، تاری دید پیش می‌آید و احتمالاً در مراحل اولیه دوران نقاهت نیز ادامه خواهد داشت. شما پس از عمل لیزیک باید چندین بار ویزیت شوید. در دوره بازیابیِ پس از لیزیک، بروز برخی تاری دید و تغییر در بینایی غیرعادی نیست و برطرف شدن کامل آنها ممکن است چند ماه به طول انجامد.
در دوران بهبود، پزشک برای این که چشم شما را از هر نوع مالش یا لمس حفظ کند، یک محافظ چشم در اختیارتان قرار می‌دهد. در معاینات آتی پس از عمل، این محافظ باید توسط پزشکتان برداشته شود. همچنین چند قطره چشمی برای کمک به فرایند بهبود و درمان التهاب چشم برای شما تجویز می‌شود.
نکته حائز اهمیت این است که تا وقتی پزشکتان اجازه نداده، شما باید از هر نوع ورزش یا فعالیت شدید فیزیکی اجتناب ورزید. ضمناً به خاطر داشته باشید که در فواصل منظم و برنامه‌ریزی شده نزد پزشکتان بروید تا وی بر روند بهبودی شما نظارت داشته باشد. شما ممکن است پس از عمل، تغییراتی در بینایی خود احساس کنید ولی بروز نوسان در دید، در یک دوره 2 تا 6 ماهه طبیعی است.
-
عوارض لیزیک
اصلاح بینایی مزایای فراوانی به همراه دارد ولی پیش از آن که شما بخواهید عمل جراحی داشته باشید، باید متوجه خطرات احتمالی آن باشید.
برخی عوارض احتمالی مرتبط با لیزیک عبارت است از:
برخی بیماران بینایی خود را از دست می‌دهند. برخی بیماران مقداری از بینایی خود را از دست می‌دهند
که با عینک، لنزهای تماسی یا عمل جراحی اصلاح‌شدنی نیست.
برخی بیماران دچار ضعف بینایی می‌شوند. برخی بیماران دچار هاله، نور خیره‌کننده و / یا دوبینی می‌شوند
که این امر ممکن است بر دید آنها در شب بسیار تاثیر بگذارد. حتی با وجود دید خوب در تابلوی سنجش بینایی، برخی بیماران در شرایط کنتراست کم مانند شب یا در مه، در مقایسه با پیش از عمل، دید خوبی نخواهند داشت.
شما ممکن است undertreated یا overtreated شوید. فقط درصد خاصی از بیماران بدون عینک یا لنز تماسی، بینایی 20/20 به دست می آورند. ممکن است شما به درمان‌های اضافی نیاز داشته باشید ولی چه بسا این درمان‌های اضافی عملاً مقدور نباشد. شما ممکن است پس از عمل هم به عینک یا لنز تماسی نیاز داشته باشید. حتی اگر شما پس از عمل فقط به یک هفته گذران دوران نقاهت نیاز داشته باشید، ممکن است این قضیه باز هم صادق باشد. اگر شما پیش از عمل به عینک مطالعه نیاز داشته‌اید، پس از عمل هم ممکن است به استفاده از این عینک نیاز پیدا کنید.
برخی بیماران ممکن است با خشکی شدید چشم روبرو شوند. به عنوان یکی از پیامدهای عمل، ممکن است چشم شما نتواند برای روان و مرطوب ساختن چشم، به اندازه کافی اشک تولید کند. خشکی چشم علاوه بر این که باعث ایجاد آزار و ناراحتی است، می‌تواند کیفیت دید را کاهش داده، تاری‌های بینابینی و دیگر عوارض بینایی پدید آورد. این وضعیت ممکن است دائمی باشد. قطرهدرمانی خاص، استفاده از پلاگ (Plug) یا دیگر روش‌های درمانی ممکن است نیاز شود.
معمولاً در بیمارانی که عیوب انکساری فراوانی دارند، نتایج عمل چندان رضایت‌بخش نیست. شما باید تجربیات خود را با پزشکتان در میان بگذارید و بدانید که چه بسا پس از عمل، هنوز به استفاده از عنیک یا لنز تماسی نیاز خواهید داشت.
در برخی بیماران دوربین، نتایج عمل ممکن است با افزایش سن تحلیل رود. اگر شما دوربین هستید، میزان بهبود دید شما پس از عمل ممکن است با بالا رفتن سن کاهش یابد. این امر ممکن است حتی هنگامی رخ دهد که میزان رفرکشن مانیفست (manifest refraction) شما (ارزیابی بینایی با لنز، قبل از به کار بردن قطره‌های بازکننده مردمک چشم) بسیار متفاوت باشد با رفرکشن سیکلوپلژیک (cycloplegic refraction) شما (ارزیابی بینایی با لنز، پس از به کار بردن قطره‌های بازکننده مردمک چشم).
Sources: