آیا برای شما پیش آمده که به خاطر قرنیه نازک چشم‌تان مجبور باشید قید لیزیک را بزنید؟
بسیار از مردمی که گمان می‌کنند هرگز از لنزهای تماسی یا عینک خود رها نخواهند شد، متاسفانه از دیگر گزینه‌های در دسترس که بعضاً بهترند اطلاعی ندارند.
قرنیه نازک چیست؟
قرنیه بافت شفاف چشم است که با عمل لیزیک تغییر می‌یابد. جراح ابتدا یک شکاف در قرنیه ایجاد می‌کند، سپس آن را باز کرده و با استفاده از یک لیزر، بافت آن را می شکافد تا قرنیه را تغییر شکل دهد. هر چه درجه نزدیک‌بینی بالاتر باشد، بافت بیشتری باید شکافته شود. پس از انجام کار، شکاف به جای خودش بازگردانده می‌شود تا بهبود یابد.
مشکلی که قرنیه نازک برخی مردم دارد این است که قرنیه فاقد ضخامت کافی برای برش است. نگرانی اینجاست که اگر مقدار زیادی از بافت شکافته شود، ساختار چشم به مقدار قابل ملاحظه‌ای تضعیف می‌گردد. این موضوع می‌تواند به مشکلاتی همچون بیرون‌زدگی (ectasia) منجر شود که طی آن قرنیه به حدی ضعیف است که شروع به تورم به سمت بیرون نموده و چه بسا به نابینایی دائمی بیانجامد.
روش‌های دیگری هم هست که بعضاً مورد توجه مردم می‌باشد؛ از قبیل اپی لیزیک (Epi-Lasik)، لیزیک و PRK. با این حال هر روش مستلزم برداشتن بافت چشم با استفاده از یک لیزر یا تیغ جراحی است.
اپی لیزیک: مشابه لیزیک است با این تفاوت که یک لایه از بالاترین بخش قرنیه شکافته می‌شود.
لیزیک: قطره‌های چشمی باعث شل شدن سلول‌های بالای قرنیه می‌شود. این سلول‌ها به گوشه‌ای کشانده شده و یک لیزر برای تغییر شکل قرنیه به کار می‌رود. سلول‌ها به آرامی به جای خود برگردانده می‌شود و لنز تماسی در بالا کار جاگذاری می‌شود تا روند بهبود تسریع یابد.
PRK: دیگر لایه های بالای قرنیه خراشیده شده و شکل آنها را تغییر می‌دهند. در اینجا برش در کار نیست.
Visian ICL: لنز کاشتنی کولامر Visian، انتخاب اغلب افرادی است که قرنیه نازک دارند. در این روش به جای این که به برش بافت چشم نیاز باشد، لنز پیشرفته Visian ICL که یک روش سازگار با بدن است، برای اصلاح مادام‌العمر بینایی درون چشم کار گذاشته می‌شود. علاوه بر این، لنز مزبور محافظ چشم در برابر اشعه فرابنفش بوده و مانع از سندروم خشکی چشم‌ها می‌شود. ضمناً لنزها را می‌توان در صورت نیاز از چشم خارج کرد. صرفاً به خاطر این که قرنیه نازک دارید، به این معنا نیست که شما هیچ شانسی ندارید.